Afiqah Yusof, 18.
IG; afiqah.y
Twitter; afiqahyusof_

Here's where I membebel about things you're not interested in.



   Photobucket





Oh! Anjing GILA -.-'
Wednesday, May 18, 2011 @ 8:37 PM


Okay, aku tengah takut plus dum dum dum dup dap dup dap jantung aku kat sekolah tadi. Takutnya MasyaAllah Tuhan saja yang tahu.

Nak tau tak cerita? =p Sumpah la this is the most panic-est moment ever in my whole life. Aku tak pernah lagi lah ada pengalaman worse than this. Maksud aku, sampai geletar kaki tak ingat dunia.

The thing is, aku kena kejar anjing. Dengan Wawa. Ya Allah, i really hope the same thing wont repeat twice!

Macam ni, tadi aku tengah jalan jalan depan sekolah sementara tunggu Sir nak datang. Jalan sekejap konon amik angin, jalan punya jalan Wawa kata "weh ada anjing". Anjing tu dalam rumah. Tengah menyalak dekat tuan rumah yang baru masuk rumah (nak parking kereta). Aku tetap dengan muka chil lek la brai, sebab aku macam... takkan anjing tu nak kejar? Siap dalam hati prinsip, do not run. Kang dia kejar pulak.

Sebab orang kata jangan lari depan anjing kan, nanti lagi dia kejar. So, yea.

Kitorang jalan punya lah lembab gilaaaaaa. Last last bila anjing tu lompat pagar kejar kitorang, dari lembab aku rasa laju macam Ferarri! Sumpah la kalau ada contest lari 400 meter aku yakin aku menang kalau ada anjing gila tengah kejar dekat belakang. Yang aku peliknya mana pergi tuan punya anjing?!?!?!

Still running with the maximum punya speed. Tapi masa tu bila dah lama aku lari aku baru perasan anjing tu tengah kejar Wawa. Dengan jahat nya aku pergi tinggal Wawa, aku menyorok belakang kereta. Dalam hati, leganya... Paling sadis aku tinggal Wawa. Kah kah kah. Muka takde perasaan. Selfish giler.

Lama sikit keadaan macam diam. Aku tengok luar, takda apa. Kosong. I am alone. Wawa pun tak ada, anjing pun tak ada. Aku dengan dalam hati ya Allah lindungilah hambaMu iniii, padahal dalam hati lega. Plan nak cari Wawa. Baru nak melangkah setapak....

Dup dap dup dap.

MAK! Ada anjing sebelah tengah keluar lidah duk pandang aku macam takde perasaan. Muka lapar. Sumpah la tu paling takut. Aku melangkah setapak dah boleh pijak kaki anjing tu. Sungguh la sebelah aku je! Apa lagi? Ambil langkah sejuta. Weh takde seribu weh takdeeeeee. Takdeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.

Lari dengan kelajuan paling laju kaki aku boleh bergerak. Betapa cuak dan takutnya aku masa tu Tuhan saja yang tahu, geletar geletar kaki aku. Takut gila bab. Pastu dia  "wolf wolf" Lagi aku takut gila! Aku rasa memang dia sikiiiiiiit je lagi nak tangkap aku. Memang skit lagi je la.Lari lari lari lari lari, pastu dia dah menyalak (semangat gila cerita)

Aku punya lah takut lagi lagi Wawa takde tau. Wawa where r u T_T Ini revenge ke do aku tinggal kau tadi wahahahaha. Aku sorang je kat situ. Aku jerit sekuat hati yang boleh! "Aaaaaaaaaaaaaaaaargh!" Tuan dia stupid gila takde plak. Aku rasa aku jerit dah satu taman boleh dengar. Si tuan ni, ikat la kan kalau dah tau anjing liar nak mati. Pastu aku lari smbil jerit sampai rumah tuan dia, ada bangla mana ntah nasib baik dia ada, dia baling batu kat anjing tu, anjing tu lari, then tuan dia panggil "Hu koyy!" Tah aku tak tahu, then anjing tu terus blah.

Peh. pastu aku blah ah aku lariii, panggil Wawa, wawa hilang! "Wawaaaaaaa" Pastu wawa kata "Fiqaaaaah, aku kat belakang ni! " Aku blah balik skolah terus, geletar geletar kaki dengan tangan aku do -.- Pengalaman paling menakutkan setakat ni jengjengjeng heh.

Duh, takut -.-



PAST
PRESENT